Randoms

June.

Tag ulan na ulet. Ito yung panahon na pag bumubuhos ang malakas na patak ng ulan ang sarap mag lakad sa labas kasi habang nag lalakad ka hindi halata ang pag tulo ng luha sa kaliwang mata mo na may acceleration na 1 meter/48hrs. Ito 'yung perfect timing kung saan walang mangungutya sa pag ka lalaki mo dahil sinasabayan ng pag buhos ng ulan ang pag patak ng luha mo kasabay ng pag bugso ng bigat ng dibdib mo na matagal mo ng gustong ubulalas pero wala lang pag kakataon dahil masikip sa bahay nyo baka mahahalata ang pag eemo mo mautusan ka pa ng nanay mong mag saing bigla, masisira ang moment. Pero pag umuulan ng malakas at ikaw ay nag lalakad pwede ka pang mag make face na tila baga pinag imbutan ka ng langit at lupa. Masakit. Sobrang sakit. Pero sige ka lang sa pag buhos ng sakit ng dibdib mo para maibsan ito sabay ng pag agos ng luha mo sa bugso ng ulan.

Chos!

Kala nyo kung ano na noh?! Wala lang akong maisip na intro. Sa katunayan wala din akong maisip na maisulat. Nakakailang Pukang Amang draft na ako pero wala akong na bubuo. Unang draft ko ay kwento tungkol sa mga pangarap ko noong bata pa ako, nakita ko kasi yung notebook ko sa GMRC noong grade four tapos merong activity na Diary shit. Pangalawang draft ko naman ay emo shit agad ko itong binura. Ikatlong draft naman ay tungkol sa college life untold story ko pero binura ko rin.

May mga pag kakataon talaga na ang hirap mag sulat lalo na pag pinipilit mong mag sulat dahil may pwersang nag tutulak sayo na mag sulat. Pero sa kabilang banda, wala ka namang maisulat talaga. Bweset! Pero sa totoo lang ang hirap mag sulat para mapasaya mo lang ang sarili mo sa kada pilantik ng daliri mo ay nabubuo ang mga talata na nakakaaliw para sa sayo, maaaring nakakaaliw din para sa makababasa nito pero ang hirap aliwin ng sarili lalo pa't hindi naman iyon ang tunay na nararamdaman mo. Gaya ngayon.

Marahil preoccupied kasi ang isip ko matapos kong makachat ang isang kaibigan mula sa Singapore at nalaman ko na ang laki laki ng sweldo nya. Inggit me much pareho naman kameng semi kalbo (kuneksyon?). Joke lang! Pero totoong pre occupied ang utak ko dahil matatapos na ang bond ko sa aming kumpanya next month pero wala parin akong Job Offer sa abroad, pinangako ko kasi sa sarili ko na dapat pag tapos ng bond ko eh fly na ako abroad pero parang hindi yata ganun ang mangyayari. Ang hirap talaga pag katiting lang ang skillset mo tapos kung makapag demand ka ng sweldo eh bonggalore. Nalulungkot ako sa totoo lang dahil sa Edad kong ito na 22 eh wala pa akong enough savings. Hindi ko rin maintindihan baket kating kati akong lumabas ng Pilipinas eh nabubuhay naman ako ng matiwasay at nabibili kahit papaano ang gusto kong bilihin sa kakarampot na sweldo ko dito sa lupang hinirang. Hindi ko alam. Putangina much! happy horse please...

Sorry nag vent out lang ng slight!

Gusto ko pa sana mag vent out pero inaantok na me.

Mamya-maya lang ay ipipikit ko ang aking mga mata para mag gudnyt sleep at sana kahit sa panaginip lang eh makasama kitang muli. Makatabi ulit at mayakap dahil alam kong sa panaginip lang kita pwedeng ariin sapagkat sa muling pag mulat ng mga mata ko alam kong iba na ang yayakap sa'kin at iba na rin ang aakap sa'yo. Tangina ang keso kinikilabutan me much! Tama na nga!

Kthanksbye