Wednesday, February 22, 2012

What's on my mind...Walang ka kwenta-kwentang update.

-Wala akong date 'nung nakaraang valentine's day spell sago-sago, not that I can't really have one (Confident?! Madaming Choice?! Macho?! Makinis?!) but I chose not to go out on a date. Una sa lahat, puno ng bookings ang mga hotels. LOL. Secondly, may pasok kaya! Nakakapagod, imagine galing pa ko sa dulo ng Singapore. Isang tumbling nalang at kalahating split Malaysia na. And ultimately, wala akong pera. Pak!


-Gusto kong bumili ng bagong raketa ng Badminton. Ang baba ng tension ng raketa ko, it's so pang beginnerz! Hindi tuloy umaapoy sa bilis ang aking deadly smash. hihihihi


-Wala parin akong back-spin sa Tennis ( I dunno if the term is tama) at hindi ko kayang mag laro ng Singles. kakapagod. Hindi kaya ng vulnerable kong heart and bubut kong bodeh.


- So far, ang pagbabalik alindog program ko ay doing good. Slowly getting there, ganyan. Hindi pa 'ko nag start mag gym (walang pambayad) but I really try my best to maintain an active life style 5 days a week. I swim. I jog. I play badminton. I play Tennis. Also, I try to control my food intake as well. Ganyan.


-Walking dead is back! I'm so happy! Ultimately (ayaw paawat sa pag gamit ng ultimately?!), I'm waiting for Game of thrones ang tagal. Gahhh!


-Dumating ang boss kong french bread last week. Napilitan tuloy akong hindi ma-late. Wala naman sya masyadong matinong ginawa sa office kundi tapusin ang annual review ko. Hindi ko alam kung magkakameron ako ng increase. My performance is like an Alternating Current wave form. Pero "meeting expectation" naman daw ako. Oo, parang na pilitan lang syang "meeting expectation" ang rating ko. Letche sya! masamid sana sya sa buto ng porchop ngayon!


-April is the month of peformance bonus and salary increase for my company. I am not expecting any. Pero pag nagkameron, ito na ang susi sa aking pinapangarap na trip of the year.


-Nasusuot ko na ulet ang mga longsleeves ko ng hindi nagtatalsikan ang buttones nito! Nakikita ko narin ulet ang betlog ko pag nag shower ako.


-I'm helping a friend na nag hahanap ng work dito sa SG. I'm giving all I can para maging kumportable and kanilang job searching...Ang buti-buti ng puso ko.


- I'm attending ENLI class, this is a bible class that our chuch offers for spiritual feeding. This is a one year program. So nasa first semester ako. I am enjoying the class. So many learnings that I can really apply in my life. I am a self confess Jesus freak by the way. I am a born again Christian, so I do a lot of this bible study and chuch things. And I can't help myself from blogging a little bit about this. I am a member of our Church Praise & Worship team. But having that said, it doesn't excuse me from being a normal person who does stupid things sometimes, and I am not trying to play Holier-than-thou here. Just saying. Puro English?! kaarte.


- My week is always busy, na realize ko tumatanda na ko tapos wala parin akong steady relationship na hahantong sa kasalan. Nakaka depress din minsan. pero ganun talaga. Mas mahirap pag pinilit. So lotion nalang muna ang aking sandata. Tsarlots!


-Matatapos na ang ika-second month ng 2012. Nakakaipon naman me on my first two months kahit kapurit. Kamowwwwwn! Para saan naman itong pag iipon na ito kung wala naman akong pag lalaanan? Mabuti pang idonate ko nalang ito sa Charity kung mamatay naman akong single. Charot!


- Sa totoo lang nabuburaot ako ng beri beri slight sa trabaho. Feeling ko hindi nagagamit ang full talent ko. Pero ayoko mag reklamo baka baiwin bigla. Saka na ko mag hahanap ng bagong work pag naging PR na ko. So far steady pulso lang. Hanggat sumusweldo ng karampot. Go!


-Kelangan ko ng kayakap. Mahilig akong yumakap. pag natutulog. nonood ng tv. Naglalaba. Nag tutubrush. Bagong ligo or amoy pawis. Ganyan. Si mama naiinis sakin kasi mayat-maya ako nakayap sa kanya kahit saan. Nagugusot daw yung damit nya. Sya na naka barot sa'ya sa simbahan sabay bukas ng abanico nyang pamaypay.


-Sumakit ang ngipin ko ng bongga. Gusto kong kagatin ang lahat ng nakikita ko. kaya pag uwi ko ng pinas ipapabunot ko na lahat ng ngipin ko para maging bungal na me. Juk!


-bilang pang huli gusto ko mag post ng picture. Wala lang gusto ko lang. LOL

Wednesday, February 8, 2012

Pre-Valentines post ni Jepoy

Kung minsan naitatanong ko sa sarili ko, "Dito ba ang sulo kong sakdal sa ilalim ng araw?"

Kailangan ko kasing iremind ang sarili ko kung baket nga ba ko nandito sa USA, I mean Singapore (na ngangarap lang) para mag banat ng buto at kumayod ng bungga jabungga upang matubos ang mga kalabaw at sakahan na source ng pangkabuhayan showcase ng magulang ko sa probinsya. Sayang naman ang mga pato, manok, itik at porky na nabenta kung hindi ako mag tatagumpay dito sa Singapore.

Hindi ako makapaniwalang nakayanan kong mag abroad. Mahigit sa isang taon na pala ako dito sa Singafoh leh. Feeling ko kasi 3 months palang ako dito. Arte lang. Naalala ko pa 'noong ihahatid palang ako sa airport dala ang arinola, upo, patola, singkamas at Okra sa aking check-in luggage, hanggang sa pag sakay na eroplano, pagyakap ng mga loved-ones na nag sasabing ma-mimiss ka namin, Punyetah! mangiyak-ngiyak me.

Anyway hi-way, introduction lang 'yung mga naunang talata. Wala kasi akong maisip eh, ganun talaga pag nag pupumulit lang mag sulat (in english writer-writer-ran) Iisa lang ang structure, style and wit ng sulatin, wala yung mga arte-arte at phasing bull-shit. Basta dito sulat lang ng sulat sa banga.

May seatsale sa mga suking airlines at gusto kong pumunta ng Thailand para mag beach! Gusto ko ng sand and beach! Gusto ko mag relaks kahit hindi naman ako masyadong stress sa trabaho. Wala eh, gusto ko lang. Kaso busy ang mga kaibigan at fubu (parang meron) kaya wala tuloy maaya.

Malapit na pala ang Belentayms, nag order na ko ng flowers sa xpressflowers.com para ma surprise naman ang dapat ma surprise. Kalande?!

at bilang balentimes mag enumerate ako ng top 10 reasons baket kelangan ng Jowa?!

1. Malungkot ang walang sex life

2. Naniniwala ako na isa sa primary empotional need ng isang tao ay ang sense of belongingness and togetherness na hindi mo basta-basta matatagpuan sa mga kaibigan at fubu.

3. Mura ang may ka-share sa gastusin lalo na pag nasa Singapore ka. Imagine, kung ang room mo ay worth 800 SGD magiging 400SGD nalang, may libre kapang kaharutan sa gabi. hihihihi

4. Oo masarap mag isa, "Me time" ika nga. Wala kang iniisip kundi sarili mo lang. Pero wag na tayong mag paka plastic. Mas masarap ang may ka holding hands, may nasasandalan na mainit na braso at katawan sa movie house, mas masarap may kahati sa popcorn. Mas masarap may kayakap kahit walang sex, mas masarap may katitigan tapos naka smile lang ng mga 5 minutes. Umamin ka! Gusto mo yan, ganyan.

5. Mas masarap makipag away sa jowa tapos kiss and make up afterwards. Dahil pag nakipag away ka sa kaibigan as in kaibigan lang ha, walang kiss and make up. Inuman lang siguro. ganyan.

6. Shit nauububsan na ko. LOL Uhhhhmmm ano pa ba, mas masarap ng may nag lalaba ng brip mo with love and affection. Sama mo narin 'yung may nag luluto sayo at nag aalaga pag may sakit. 'yung nag txt sayo parati. eh pag wala kang jowa puro singtel ang laman ng inbox mo na may message na. "Your bill for the month is 168 SGD. Please settle your bill before Feb 25" Kundi ka mag laslas ng pulso sabay patak ng kalamansi.

7. Masarap yung putanginang mamatay ka sa kilig dahil sa mga surprises na sobrang wala kang idea. Awwww! Balentimes na talaga....

8. Masarap yung may kausap kang matino at malalim that is kung intelehente jowa mo. Minsan, hindi lang alindog ang masarap sa jowa pati ang intelehenteng conversation sa Starbucks tapos alam na susunod... LOL

9. Uhhhm nauubusan na ko talaga, Ihatechit. Masaya mag simba na may kasamang jowa, tapos makikita mo sya nag pray at praise and worship ng tunay at wagas. Priceless! (Applicable to sa mga katulad ko ng paniniwala)

10. Masarap may jowa kasi may hihingan ka ng pera pag walang-wala ka na. Isang himas lang ang katapat. CHARAUGHTS!

Ikaw ano masasabi mo? Go!

Happy Balentimes Blogger friends! Love is kind. Love is patient... *HUGS Everyone*

Friday, February 3, 2012

Kwentong Jepoy Today

Nagemo shit yung kasama ko sa kwarto kagabi, bilang mabuting kaibigan nakinig ako at nag bigay ng mga pieces of advices ko. Hindi ko nga lang alam kung magiging effective kasi wala naman akong syota ngayon. Syempre hindi ko na ididitalye kung ano ba ang kina eemoshit nya, you know, I'm such a trusted cute friend. Pak!

Imagine the situation sa bahay namin so you can relate to the kwento. Ganyan:

Malaki naman ang kwarto namin. Centralized Airconditoned din ang bahay namin (Susyal right?!) pero hindi namin ginagamit 'yung A/C sa may sala at veranda dahil baka ma heart-attack kame sa electric bills (PUB tawag dito sa Singapore).

Sa Kwarto naman namin may king size bed. Yes, isa lang ang kama. Mag katabi kame sa kama at pareho kameng mataba. Isipin nyo nalang pag nag sideview ka facing your katabi face-to-face with amoy hininga factor. Ewan ko lang kung 'di ka mabangungut. Hindi ako nag rereklamo nag kwento lang. Mabait ang room mate ko, alam nya ang katamaran ko sa buhay so choosy pa ba ko kung sya na ang gumagawa ng lahat pati pag palit ng bedsheet at punda ng unan ko. Alaykhet.

So last night was a typical night pero this time sya nag eemo. Often, ako kasi ang emo. So ganyan kwento-kwento ng heart problem shit tapos advise ganyan. Pag tingin ko ng relos, Putangena! Alas 3:00 AM. Walang pasok?! Kung mag puyat wagas!

"Baboy pwede bukas ka na mag emo kasi alas 3:00 AM na for godsake matulog na' us. Pagod na pagod na ko..."

"No wag tayong matulog. Ang sakit-sakit"

"Umayos ka, self inflicted yan sakit-sakit na yan. Ang dami mo kasing babae sa buhay"

"No! Pagod na pagod na kong masaktan"

"Ako din pagod na pagod na kong masaktan. Ayoko ng mag mahal. Hindi ko alam kung kakayanin ko pa. Matulog na tayo! Putangina!"

"FINE"

Wala pang five minutes ang balyena nag hilik na. Letche!

Kinabukasan....

nagising ako ng 7AM. Naligo. nag sabon ng singit. Nag facial wash. Nag moistorizer. Nag lotion. Nag wax. Nag brip. Namili ng jeans. Namili ng tshirt. Nag medyas. Namili ng shoes na bagay sa get-up. Nag salamin ulet. Nag monologue ng 1 minute. Sumayaw ng konti ng move like a jagger. Nag sapatos. Pumasok. Time check 7:39 AM.

Puntangina ma-lalate me! May appraisal review ako!

Sa byahe...

Sa MRT, kadaming tao parang fieta sa Quiapo. Hindot talaga! ma-late ka lang ng 10 minutes kadami ng tao sa paligid kagad, I hate rush hour. Hindi pa amoy fresh ang mga pukinang-inang anapeyz! kabantot. Pero deadma sa jar ako. Pag upo sa MRT. Nakatulog ako ng banayad at wagas.

After 1.50 hrs of MRT ride pag gising ko. Bumaba na at dali-daling tumakbo sa bus stop. At kung talagang swerte ka swerte ka talaga. Naiwan ako ng Bus. Great!

So nag toilet muna ko. Pag punta ko sa salamin para i-check kung pogi parin me. Ampotangena! may isang malaking marka ng laway sa balikat ko. OMGAWWWWD! and from that moment. I died.

Wednesday, February 1, 2012

A Healthier Life Style...

This year for me is about feeling and living a healthy life. I promised my self also that I will lose weight this year.

Early this morning, I face my fear and stepped on weighing scale. They say that the best time to weigh yourself is on mornings, not sure why though. Teka muna! Baket ba ko Englishing?!

Transporm gowww!

So I weigh my self habang kinakabahan because if I gained weight still, I'm gonna really jump off the window...So then, nag timbang me. Then poof! I almost shouted! I fucking lose ## kg amount of weight. That's great! Okay, it isn't really that much but for a person who have had problems losing weight that is really something. So I'm kinda proud of myself for starting to do this theng. First month of the year. CHECK!

Yung pag drag ko sa sarili kong mag jogging ng 5 Km everyday at pagkain ng nuduls ng lunch at skyflakes ng dinner (most of the time) are finally paying off. All the sweats, muscle pains are so worth it. If I will be consistent in doing this, on my sixth month hopefully, I'm gonna look good on my office attire abeit. I can't wait.

Ang pinaka challenge I guess for this journey ay ang aking beer belly. I got humungous hagrid-ish tummy and I'm not gonna deny that. Sabi nila sit-ups daw ang katapat or crunches but I'm to0 lazy to laydown and do the shit. I'm still trying to find ways na maeenjoy ko na activity for my tummy workout.

Sana lang maging consistent ako every step of the way. Pagod na pagod na kong maging mataba. Charot!

I'm also ready to sign-up on a gym class. I got my target weight to start off with a gym class membership. Handa narin akong mag buhat para naman mag ka porma ang aking mga manboobs at mala trosong biceps. bwahihihihi. Ayoko naman mag mukang bouncer, but I would like to think na I'm gonna do this not just to feel good and look good a little bit but for a healthier life style. You're right, this will be a loooooooooooooooooooooong road that I would have to take. I just hope I would lasts.

I think I'm doing a good start. First time ko yatang, magiging faithful sa new years reso ko ah. LOL

At this point in time, I'm thinking of other ways to do cardio, since mataba nga ako, ito 'yung pinaka kelangan kong pag tuunan ng pansin para mag bawas ng timbang. So far, I have badminton and swimming as an alternate on my running. Good thing, I have good badminton buddies so I get to really play hardcore para makasabay lang or else hindi nila ko isasali sa mga play off's. And playing badmindon is reall-really a good cardio workout and it's fun. Swimming is an endurance cardio work out plus upper body work out din. Ako na health buff! pero seriously, okay sya gawing everyday regime, medyo nakakatamad lang pumunta ng community center, effort much mag LRT pa ko. I do laps continously for one and half hour. Freestyle and breast stroke alternately. Hindi ko kayang mag freestyle ng isang buong oras. Mamatay me.

Regarding my food intake, well pinanganak talaga akong matakaw. Kaya nga elepante size eh. But since I started this road to fitness shit parang MEDYO na kokontrol ko na ang katakawan me. "Medyo" in a sense na kasi nga I still treat myself every Saturday for a classy food. Hindi naman porket nag nagpapapayat eh de-deprive ko na sarili ko kumain ng masarap at ienjoy ang buhay na makulay parang sinabawang gulay.

Fine! nag jujustify lang ako. LOL

Well, truth is, as I take this step everyday of living a healthtier life, it does feel good inside out. Alam mo 'yung kahit hindi ka naman talaga totally payat pero na bu-boost 'yung confidence mo ng konti, 'yung feeling mo ang pogi-pogi mo at wala kang tyan ahahhaha nadadagdagan tuloy ng move like a jagger ang aura. Charoughtz! Iba yung feel good aura sa kayabangan ha! Umayos ka.

lastly, to all those obese, fat ass people, endomorph like me na parating inaapi at niyuyurakan ang pagkatao, it's not too late to take a step in living a healthier life. If I was able to ignite the spirit and start this journey. You can do that too. sabay-sabay tayo mag balik alindog. Ganyan.

Feel good na entry. Ganyan...