Friday, October 28, 2011

Randoms

'Nung nagsabog yata si Paps ng six pack abs noong araw ng pag lilikha, nasa loob yata ako ng kwarto at kumakain ng Cheetos at Grapes. Or vice-versa, 'nung nag sabog nang katabaan sa mundo eh kakatapos ko lang magsampay kaya may balde sa ulo ko, plangana sa magkabilang kamay at nasalo ko lahat ng fatness. Awww!

so sad

Pagod na pagod na kong maging matabang cute. Gusto ko naman cute lang. Wala na yung mataba. Ang saket, saket na sa tenga ang sakit pa sa puso. Charut!

Nitong nakalipas na bwan pag uwi ko galing pransya eh parang na-suck narin ang kasipagan ko sa pag papapayat. I still excercise pero madalas twice a week nalang. And I hate eeet!

Arteh?

Kanina nung pauwi ako, may naamoy akong amoy tae. Yung pusod ko pala. parang pwet lang. Nainffect sya. Hindi kasi nalilinisan at natutuyo ng maayos. Pero ang suspetcha ko dahil sa katabaan ko.

Oo, sinisisi kong lahat sa katabaan. ayokooooooo naaaaaaaa!!!! kahapon habang suut ko ang longsleeves ko pag upo ko tumalsik ang isang butones ng tatlong kilometro. Kung sinumaan ang tatamaan nun eh mag kakapasa sa fez. I'm so sad and frustrated and downcasted. Sabeh?!

Baket ba ang hirap mag papayat?!

Ginagawa ko naman yung part ko *insert emo song here* minsan nga habang tumatakbo ako lumuluha me sa kanang mata habang nililipad ng hangin papalayo ng pisngi ang luha at pumapatak sa lupa para mag silbing pataba ng palay na lonely and blue. Sabeh?!

Basta... Nalulungkot me. Sa sobrang lungkot napakin me ng adobo.

Sorry Nasayang ang oras mo sa pag babasa. Wala naman pinupunto ang entry na itwu. Actually, meron pala. Gusto ko na pumayat! Hindi naman 'yung palito kapayat yung tama lang. 'Yung parang Derek Ramsey lang. LOL

Okay, laslasin nyo na leeg ko ngayon na!!!

Juk...

Happy Weekend...

Sunday, October 23, 2011

My Birthday

Umuwi ako ng Pinas para mag celebrate ng birthday sabay combo ng bakasyon para makasama ang aking mahal na Pamilya.

4 days is just not enough to celebrate my birthday and to be with my family. I guess, no matter how many days I spent with them. It'll always be not enough. Arte lang. Sa totoo lang haggard ang mga pangyayari.

Umpisahan natin sa pagdating ng Sunday ng gabi.

Mula sa Airport ng NAIA diretso na sa Jollibee. Oo, kasali talaga yan sa checklist. Laway na laway na kaya ako sa Chicken Joy! Tapos 'yung nakain ko para lang binabad sa mantika yung manok tapos nakalimutang gamitan ng apoy sa pagluluto. Fresh itwu! Malungkot much. Gusto ko sanang i-deep-fry yung fez nung Manager ng Jabi kaso ayokong mabahiran ng puot ang first day ko sa Pinas.

So Umuwi nalang kame ng Probinsya. Ako nag-maneho dahil na-miss kong mag drive ng wagas.

Kinabukas, it was my second day. Ubusan ng yaman. Kung makakapagsalita lang ang wallet ko mag sasalita sya talaga ng, "Tama na!!!???###$$&&@@@" sabay kapit sa pader at slide pababa. Kung baga sa KFC, finger licking good! simut sarap to the bones ang pananampal ko ng pera. Charut.

Tuesday, luwas ng Maynela ang probinsyanong Jepoy para makipag kita sa ilang mga kaibigang bloggers. Sa awa ni Papa Jesus. Walang dumating. Fine! Senyales na nang pag close ng blog. Charut ulet.

Buti nalang 'to the rescue si Christian, isang kaibigang umuwi ng Pinas for good galing din ng Singapore. Dumating sya pero saglit lang dapat sya kasi mag sasara pa sya ng grocery store nya. Kaya dahil uuwi rin naman ako ng province edi nag makaawa akong mag pahatid sa sakayan ng bus. Tutal bago naman Oto nya.

Ako nag turo ng daan papuntang sakayan ng bus sa may D. Jose.

Diretso kame dun pag tapos mag dinner kelangan maabutan ko ang last trip. Subalit dahil sa sobrang brainy ko mali ang naituro kong daan. Napadpad kame sa Divisoria! Spell Stucked Up on a dirty divisoria road! Kung alam mo ang daan sa divisoria ganun ang eksena namin, naipit kame sa traffic jam dahil sa mga potang Jeepney driver na parang wala ng bukas kung mag hintay ng pasahero. Mauubusan much???!!! Yan tuloy naiwan me ng bus.

Malungkot much!

Buti nalang sinamahan ako ng hitad hanggang sa huli kapalit ng libreng dinner at libreng videoke. Nag videoke kame hanggang sa maabutan ko ang first trip.

Eto proof salamat sa Tanduay Ice...



Kinabukasan birthday ko kasama ko ang aking mga ex-officemate/friends the entire day. Nag enjoy me. Meron pa silang gift sakin na cake. Alaykhet! na touched me ng wagas.

Tapos pag balik ko ng Singapore ito naman ang bumuluga sa akin pag dating namin ng Genting, Malaysia.

Sulit ang byahe naming pitong oras Papuntang Genting Malaysia dahil may Cake me. Na surprise talaga ako. Naluha me ng slight. Pinigilan me.


I felt so loved. Pero hindi 'yung love na may Malisya.

Charut!

It's another year for me. Another year to look forward too. Another year to meet new friends. Another year to hope. Another year to celebrate life and all the uncertainties that comes with it. I embrace it because I know God has something in store for me. Great things to be grateful for.

Charut ulet.

Salamat sa pag babasa faithful readers.


Ingats...


Friday, October 21, 2011

2011 Picture Greeting Unleashed

Ang dami-dami kong kwento. Punyetah! Pero dahil lalagarga nanaman ang pwet ko papuntang Malaysia postponed muna ang kwento.

Share ko nalang muna ang Picture Greeting Collection ko. Promise next year hindi na ko hihingi. Ang hirap mamalimos eh.

Btw, maraming salamat sa nag send. Appreciate it!

I'm officially older than last year and I really had a blast! like super! Arte lang.

Saka na kwento. Eto na bidyo.



Saturday, October 15, 2011

iOS5 FAIL!

May ngiti ako sa labing nag download ng iOS5. Para makiuso ba. Sayang naman ang pagiging teknikal-teknikalan ko kung soooo 2000 and late ang OS mey.

Maaga akong umuwi ng bahay kahit friday. dahil mag uupdate ako ng phone at ipad. Ako na may ipad! Hindi ko rin alam kung baket ako may ipad. Napadaan lang ako sa Palengke tapos naisipan kong bumili ng ipad. Parang prutas lang.

Ako na talaga!!!!

Aanhin naman ang ipad kung walang lovelife.

Maikunek lang.

Balik na tayo sa kwento. So bago ako humarap sa macbookpro ko. Oo ako na ang alagad ni Steve Jobs. LOL

Pota ang yabang ko! Hindi ko kinaya. Parang hindi ako. Sayang naman ang puso kong humble and low.

So eto na nga kasi. Pag tapos kong mag shower, masaya akong nag update ng itunes at nag upgrade ng OS ng phone at ipad me. Update and Restore, gaya ng mga instructions ng mga kaibigan sa twitter.

Nag sync ako. Akala ko equivalent 'yun sa back-up. Eh, diba ang synchronization ay may abbreviation na sync so diba logical naman isipin na backup din un?!

Umuo ka. Sisibatin kita ng tsquare sa wetpaks!

Ang ending nawala ang pictures kong uber cute and hot at nawala lahat ng mga applications ko. I'm like. KEL ME NA!

Gusto kong mag wala habang kumakain ng atis at nag ta-tumbling! I need the photos. I'm so sad.

On the other hand, Masaya ako dahil uuwi na ko bukas ng Felefens!!!!! Madami akong dalang chukuleyt at Gummy Worms at Chicken Rice at Kendi.

Excited na me!




Wednesday, October 12, 2011

Kiskisang Siko Us! bilis...

Gustong-gusto kong mag sulat ngayon.

Ang kaso mo naman walang nalabas na katas. Tuyong-tuyo na. Over used me.

Brains ang tinutukoy ko, you filthy little basteeerdz!

Wala akong masyadong ma kwento dahil medyo busy ako sa physical activities ko lately like pag runnin- stitch at pag ganchilyo ng kumot. Juk! Medyo naging busy sa pagburn ng fats. Feeling ko naman may pag-asa pa talaga akong mag ka six pack abs. Pagod na pagod na akong maging mataba. Pagod na pagod na.

Arte lang.

Alam nyo ba sobrang daming nangyari sakin the past week. I quit smoking. Yes, after more than 10 years of being a smoker I am now free. God is awesome!!!! Ayokong mag holier-than-thou drama dito pero seryoso God can really do wonders in our lives. Hindi ako nag lilinis-linisan but lately ang daming tinuturo sakin ni Papa Jesus about my Christian walk. And I feel so happy. Sooooo Happy. Mangiyak-ngiyak nga ko parati sa Church. Praise and Worship palang isang planggana na yata 'yung naiiyak ko. Iyakin talaga ako kay Papa Jesus. Seeereee naman.

Okay.. I'm flying home on Sunday. It is my birthday week. I choose to celebrate it kasama sina Mudrax at Pudrax. Obcorz, I wanted to meet blogger friends as well nakakamiss din makipag kulitan at kwentuhan. Kaso nga lang weekdays and no more alcohol and yosi. Sorry I'm a changed man.

If your free dinner tayo. Tuesday night, kita-kita sa Mata? Kung busy ka okay lang friendship over na. Charut. If you're free sama ka! Sorry late notice. Wala na kong time mag invite sa facebook. Hindi me marunung.

MgaEpal.com kung nababasa nyo 'to bossing sama kayo! sama nyo si Boss Chic! LOL

oh tara don't be shy na kashe, i'm like not gonna make kain you naman ihhhh...

Cheers! Birthday Video Greeting to be posted Next week. Thanks for Participating and thanks Che and Stephy for the videos.

Kitakits sa mata!


Wednesday, October 5, 2011

Super Short Kwento

Okay fine! hindi ko pala kayang mag close ng blog! Kahit ako nalang mag isa nag babasa ng blog na itwu, Kebs sa banga! susulat parin me ng susulat...

As you all know my friends I'm back here sa Singapore and I'm lovin eeet!!!! Pero bago yun let me make kwento what happened on my last days sa France. Bullet ko nalang kasi natatamad me ng wagas.

1. Ayaw mag sara ng luggage ko. 2 months worth of shopping is just not enough on a 20 Kilo max allowable baggage weight. Hindi ako nag yayabang na marami akong pinamili. Ganto kasi 'yun. Alam nyo naman na mataba me. At ang sizes sa Europe ay basok na pasok sa balingkinitan kong katawan. So madami me pinamili sa murang halaga lang.

2. Pag dating ko sa Airport. Maaga as super aga. Hindi halatang excited me. 12 pm ang flight ko nandun na 'ko ng 7AM. Excited much?! Excited kasi akong mag timbang ng bagahe. Bumili din ako ng extra hand carry bag na may gulong para marami-rami space.

Heto na.

Dumating na ang mga punyetang Singapore Airlines staff at nag simula na ang check in mga around 8:30 yata 'yun.

Suminget me sa pila. hihihi

Pag dating ko ng counter at pag timbang ng baggage. freakin 48 Kilos lahat. Excess baggage ako ng 28 Kilos. At mag bayad daw ako ng 875 Euro.

nag dilip ang paningin me. Hinampas ko si Ate ng Check-in bag me hanggang dumugo ang bunganga nya.

Charut!

Nanghina me. Dahan-dahang umaatras habang nag sasabi ng, "No..No..Noo" habang nag slow-motion ang paligid.

Sa mga oras na 'yun ang haba na ng pila. Si ate parang walang bukas kung mag patimbang lahat ng bag ko pati paper bag tsaka computer bag kasama sa timbang. Pota! Dalawang laptop dala ko isang 17 inch Mac tsaka 14 inch work laftaf at madaming charger. kamusta ang timbang??!!

Para akong aliping patadjong na nag kukulkol ng gamit para itapon. Hindi ko makayanan. Nahiya me.

Nilabas ko ang mga delata, cheese,peanut butter, perfumes,pantalon at kung ano-ano pang shits para lang mag bawas ng timbang dahil wala akong pambayad ng excess baggage.

I hatechet! Ang konte tuloy ng nauwi me!!

3. Pag dating ko sa Airport. Delayed ang flight ko ng 3 hrs!!!!! May pampalubag loob ang Sing Air. Lays tsaka Coke.

Montik na mag dilim ang paningin ko wala manlang tinapay or kanen?!

Syempre gumawa me ng eksena feeling ko lang naka business class me kung makaasta kala mo mamahalin ang ticket. hihihihihi

4. Uuwi ako ng Pinas! Sino bakante senyo tara kwentuhan tayo. Sagot ko buritos kasi birthday me e.

Sa mga hindi nag paladal ng picture greeting.

Friendship Over!

Charut.

Monday, October 3, 2011

Ako si Jepoy Tabachoy

Behold..My new New blog name.

Ako si Jepoy Tabachoy.

Ang kiky lang, right?!

Dito wala kang mababasa kundi ang mga misadventures ni Jepoy. Mga ideas at kwentong shits. Tamad din syang magbasa ng blogs pero nag babasa sya basta 'wag ka lang papilit. Apparently, this pathetic name change is my way of trying to eliminate the google blogger blocked shit.

Halika...

Mag-simula tayo ng pag kakaibigan at ng mga bagong kwento dito. Follow ka lang...

Bukas ko sisimulan ang kwento...

Just leave your bloglinks on the comment field. I will add new. Let's start fresh and new hihihihi

Kthankxbye

Saturday, October 1, 2011

Malware Detected

Una sa lahat walang virus ang site ko. Ikawala malapit na birthday ko tapos mag kaka-virus pa ang blog me?! Ano ba nagawa kong kasalanan sa mundo ng internet?

Ang sakit Ate Charo.

Matagal kong naging hingahan ng sama ng loob ang blog na itwu, naging kandungan sa malalamig na gabi. Charot!

Ampotah naman wala na ngang nag babasa nito i-block pa ng google?! Kamown! It's so unfeeeyr! Gusto kong mag wala sa galit. Gusto kong basagin ang bungo ng kapitbahay kong walang humpay mag luto ng curry. Gusto kong punitin ang damit ko habang nasa shower tapos lumuluha at dumadausdus ang likod sa pader. Sumisigaw ng ang dumi-dumi ko!

Arte lang.

Siguro panahon na talaga para ihinto ang blog na itwu. Panahon na para harapin ang tunay na hamon ng buhay. Panahon na para makibaka at labanan ang kurapsyon sa lipunan. Alisin ang bulok na kamatis sa basket ni Mama. Panahon na para magbago. Panahon naaaaaaaa ng talikuran ang nakaraan at harapin ang bukas. Tulad ng kasabihan time is Gold. Oo walang kunek masyado.

Sa lahat ng nag basa. Nag google follow. Nag email. Nakitawa. Nakisimpatya.Nakiadd safacebook. salamat. Hanggang sa Muli.

Goodbye Cruel world...