My Birthday

Umuwi ako ng Pinas para mag celebrate ng birthday sabay combo ng bakasyon para makasama ang aking mahal na Pamilya.

4 days is just not enough to celebrate my birthday and to be with my family. I guess, no matter how many days I spent with them. It'll always be not enough. Arte lang. Sa totoo lang haggard ang mga pangyayari.

Umpisahan natin sa pagdating ng Sunday ng gabi.

Mula sa Airport ng NAIA diretso na sa Jollibee. Oo, kasali talaga yan sa checklist. Laway na laway na kaya ako sa Chicken Joy! Tapos 'yung nakain ko para lang binabad sa mantika yung manok tapos nakalimutang gamitan ng apoy sa pagluluto. Fresh itwu! Malungkot much. Gusto ko sanang i-deep-fry yung fez nung Manager ng Jabi kaso ayokong mabahiran ng puot ang first day ko sa Pinas.

So Umuwi nalang kame ng Probinsya. Ako nag-maneho dahil na-miss kong mag drive ng wagas.

Kinabukas, it was my second day. Ubusan ng yaman. Kung makakapagsalita lang ang wallet ko mag sasalita sya talaga ng, "Tama na!!!???###$$&&@@@" sabay kapit sa pader at slide pababa. Kung baga sa KFC, finger licking good! simut sarap to the bones ang pananampal ko ng pera. Charut.

Tuesday, luwas ng Maynela ang probinsyanong Jepoy para makipag kita sa ilang mga kaibigang bloggers. Sa awa ni Papa Jesus. Walang dumating. Fine! Senyales na nang pag close ng blog. Charut ulet.

Buti nalang 'to the rescue si Christian, isang kaibigang umuwi ng Pinas for good galing din ng Singapore. Dumating sya pero saglit lang dapat sya kasi mag sasara pa sya ng grocery store nya. Kaya dahil uuwi rin naman ako ng province edi nag makaawa akong mag pahatid sa sakayan ng bus. Tutal bago naman Oto nya.

Ako nag turo ng daan papuntang sakayan ng bus sa may D. Jose.

Diretso kame dun pag tapos mag dinner kelangan maabutan ko ang last trip. Subalit dahil sa sobrang brainy ko mali ang naituro kong daan. Napadpad kame sa Divisoria! Spell Stucked Up on a dirty divisoria road! Kung alam mo ang daan sa divisoria ganun ang eksena namin, naipit kame sa traffic jam dahil sa mga potang Jeepney driver na parang wala ng bukas kung mag hintay ng pasahero. Mauubusan much???!!! Yan tuloy naiwan me ng bus.

Malungkot much!

Buti nalang sinamahan ako ng hitad hanggang sa huli kapalit ng libreng dinner at libreng videoke. Nag videoke kame hanggang sa maabutan ko ang first trip.

Eto proof salamat sa Tanduay Ice...



Kinabukasan birthday ko kasama ko ang aking mga ex-officemate/friends the entire day. Nag enjoy me. Meron pa silang gift sakin na cake. Alaykhet! na touched me ng wagas.

Tapos pag balik ko ng Singapore ito naman ang bumuluga sa akin pag dating namin ng Genting, Malaysia.

Sulit ang byahe naming pitong oras Papuntang Genting Malaysia dahil may Cake me. Na surprise talaga ako. Naluha me ng slight. Pinigilan me.


I felt so loved. Pero hindi 'yung love na may Malisya.

Charut!

It's another year for me. Another year to look forward too. Another year to meet new friends. Another year to hope. Another year to celebrate life and all the uncertainties that comes with it. I embrace it because I know God has something in store for me. Great things to be grateful for.

Charut ulet.

Salamat sa pag babasa faithful readers.


Ingats...