My Own Blog Chronicles

Mula ng mabasa ko ang kauna-unahang idol ko sa mundo ng blogosperyo na si badoodles (sumalangit nawa) ay nag simula akong mag sulat ng pansarili kong records ng sulatin. 'Nung simula ay nag papanggap pa akong mag sulat sa salitang english kahit na nag tatalsikan ang dugo sa ilong at tenga ko pero sige parin ako ng sige.

Hindi ko akalain na maadik pala ako at maisasakatuparan, somehow, ang pangarap kong maging isang manunulat (minus the wrong spelling and grammar error, incoherent phrases and sentence structure)

Once upon a time in a far away land ay naligaw ako sa blog ni Badoodles at napatawa' talaga ako dito ng bonggang bongga, 'yung tipong tawa lang ako ng tawa na parang bawal ng tumawa kinabukasan. Halos lumabas ang tae ko sa kakatawa habang nag babasa ng post nya. Araw araw kong inaabangan ang bago nyang post, wala akong paltos sa pagbisita sa bahay nya. Hindi ako nag iiwan ng comment sa mga entries nya kasi mahiyain pa ako noon, ni hindi nga ako naka link sa blog roll nya eh, pero hangang-hanga talaga ako sa panulat nya, para syang kamaganakan ni Bob Ong (Kung di mo kilala si Bob Ong ay Ewan ko sayo! baka taga Pluto ka)

'Di lingid sa akin na hindi lang pala nag iisa si Badoodles, napaka rami palang blogger na champion mag sulat gaya nalang ng mga nasa blogroll ko.

Nang lumaon dumami ng dumami ang mga babasahin ko hanggang na dagdagan ang grado ng mata ko dahil sa kakabasa at sabay rin dito ang pag baba ng productivity ko sa opis. Dumami rin ang nakaka appreciate ng mga sulatin ko, naks naman! tatlo lang naman sila pero para sakin madami na 'yun at na ta-tats talaga ako hanggang betlog.

Naisip kong ang blog ay isang napakalaking medium para mailathala ang gusto mong sabihin na hindi mo kayang i-express sa totoong life, nagiging vessel din ang blog para mawala ang pait ng puso mo (meganun?!). Dito walang rule. Kahit ano pwede. Kahit may sustansya o wala ang panulat go lang ng go.

Isang taon narin ang lumipas mula ng simulan ko ang Pluma ni Jepoy. Nasa Amerika pa ako noon kaya English ang pag susulat ko. Naka tatlong Header narin pala ako ang unang title ay, "Just so you know" (Pinaka Corny) ang pangalawa ay, "A Cheezy one" (Corny) ang ang pinaka recent ay ang "Pluma ni Jepoy" (Beri Beri Corny), ang cocorny ng header noh? Pero who cares because I care.

Tulad ng recent post ni Drake nag papasalamat ako sa masipag na nag babasa at nag co-comment sa mga walang ka kwenta-kwenta kong panulat. Mahirap mag catch ng attention ng isang mambabasa para pag tuunan ng panahon at basahin ang isang article kahit ako man ganun kung kaya lubos akong nag papasalamat sa mambabasa kong ta-tatlo. Mula sa kaibuturan ng puso ko Salamat sa inyo. Salamat din sa nag bibigay ng award at nag tatag. Salamat po.

Salamat din sa mga sponsors ko. Nike USA. Lacoste.Channel.Louis Vuitton.Versace.Fitness First. Golds Gym.Rolex.Bath and Body Works. Face Shop.Guess USA.Chillis.Sharila Plaza.SM SuperMalls. Thank you po. At higit sa lahat maraming salamat Papa Jesas.

Joke lang ang sponsors except kay Papa Jesus the Author and Finisher of my Faith. Amen

Bow!