My Work Pass...

Una sa lahat pasensya na kung ang bukang-bibig ng blog ko ay ang Singapore Employment ko. Hindi naman ako namimilit na basahin nyo 'to. Click mo lang 'yung "x" button kung na buburat ka na sa kakakwento tungkol dito.

Anyhu mabahu...

Tunay na malakas talaga ang Jepoy kay Papa Jesus, dahil naging mabuti daw ang puso kong 'sing linis ng Wilkins kaya binigay nya ang ultimate wish ko. Opo mga bloggers isa na po akong undeclared OFW. Baket undeclared? Kasi hindi ako dumaan sa POEA. Ang haba kaya ng Pila tapos ang init-init tapos yuck pa yung mga nakapila like eiw so cheap. JUKKKKKKKK!!! Ang totoo wala na kasi akong time para dito. Doon nalang ako sa Singapore mag paparihistro na OFW na me.

Lilipad na po ang Jepoy next week para simulan na ang pag tra-trabaho para maipatayo ang dream house ni Mudrax. Gusto daw nya ng Bahay na may second floor. Sa kubo lang kasi kame nakatira kaya gusto naman daw nya yung gawa sa bato.

ito ang pruweba na legal na akong trabahador sa Singapore. Praise God! Mag tra-trabaho nga pala ako sa isang Oil and Gas Industry bilang isang Director/ Model. CHOS! Bilang isang simpleng Application and Service Engineer. Oo ako na! Hindi ko alam kung paano ko gagampanan ang trabaho. Seriously! Kaya pag pray nyo me ha. Nakuha ko lang kasi sila sa pamamagitan nang aking Charm and pefect smile na sinamahan ng konting tatas sa pag sasalita ng English. Oo ako na ulet! Ako na! Baket blog nyo ba to? Hmp!


Nag dra-draft ako nang resignation letter ko ngayon dito sa Kumpanyang pinag trabahuhan ko, only to find out na nakaleave yung potang Boss ko. Well Kebs... I don't give a damn. Iiwan ko sa mesa nya ang resignation letter ko at e-email ko rin, para may time stamped. Sayang wala sya, balak ko pa sanang i sungal-ngal iyon sa bunganga nya. Juk lang powz Lord!

Masyadong maikli ang two weeks para makapag prepare ako. Ang hirap pala ng iiwan mo 'yung mahal mo sa buhay. Hindi pala madali. Nag text si Mudrax sabi nya inaayos na daw nya yung cabinet ko tsaka yung luggage ko daw nililinis na nya, sabi nya mag iingat daw ako doon at parati daw akong tatawag sa kanila pag daw may nangapi sakin dun uwi nalang daw ako ng Pinas. Bigla akong nag emo. Kaya ngayon hindi na po ako humor blog. Emo blog na po me.

Ang dami kong tanong bigla sa sarili ko, sa sobrang dami gusto kong mag luto ng Sinigang na baboy. Matapos nang lahat-lahat ng ito baket ko ba gustong mag abroad?! Eh hindi naman ako nagugutum sa Pinas. May Kotse. Naka Condo.Nakakakain naman sa Jalibi kung gusto ko.Nakakanood ng Sine. Nakaka punta ng Boracay at may mangilan-ngilan na tunay na kaibigan...Baket pa, diba?! Dito sa Pinas may nag lalaba ultimo underwear ko. Ni hindi ko nga nakuskus ang skidmarks sa brip me. Dito sa Pinas nandito si Mudrax at Pudrax at si Bunso. Happy Together naman kame during weekend, kahit hindi ganun kadami pera. Kelangan ko ba talagang mag abroad?!

Yan yung mga emo mode questions na tinatanong ko sa sarili ko. Yan ang mga questons na sisira nang pagiging humor blog ko. Dapat mag palit na ko ng header, "Pluma ni Jepoy a Journey of a lifetime" Chos! Sagwa ampota! Pero seryoso, ang hirap kasing umalis ng comfort zone.

Pero ginusto ko 'to. Nakayanan ko naman din dati noong panandalian akong tumira sa Amerika. So I think I will do great. Siguro papayat ako at magiging super hot. Magkakaroon me ng sixpack abs at dahil wala akong makakain papayat me at mawawala ang double chin ko. LOL. At mag titipid ako ng one month dahil wala pang sweldo, kakainin ko lang ay Ahm at lugaw. Yay!

And now my Singapore kwentong katarantaduhan starts right here...

Salamat sa walang sawang pag tangkilik. EB tayo bago sana ako umalis kaso wala akong pang libre. Purito much kaya nahiya me mag invite.

Yown lang! God Bless!