2010 Summer Trip 1--Book 2: Hagard

Nagngingit-ngit kameng lumapit sa rebooking station ng cebupac para mag hanap ng next available flight at kung magkano ang babayaran namin.

"Sir pasensya na pero wala na pong next available flight, kung gusto nyo po bukas nalang ng umaga"

"Okay sige anong oras bukas ang earliest flight at magkano ito" nag ngingit-ngit kong tanong kay ate

"Sir bukas po ng 8:00 AM and that flight is 7K po"

"Oh my freakin' Gawd, are you fucking kidding me?! Ang ticket namin back and forth ay halagang 2,300 lang! WTF!!!!"

"Sir Pasensya na po.." medyo takot na si ate

"Okay *Sigh*, ano ang pinaka murang flight tomorrow at how much ito at kung pwede nyong ibawas ang ang flight namin at kung pwede nyong i atras ang flight namin pabalik. Magkano ang rebooking fee?"

"Meron pong 5:00PM flight bukas worth 4K po. Ang rebooking fee po ay 600 pero ibabawas lang po ang amount ng isang way nyo sa amount ng flight pabalik"

"This is not happening! My Gawd! Hindi ba pwede ilibre nyo nalang kame ng papunta?!"

"Sir hindi po talaga pwede, pasensya na"

"Fine! Reserve 3 seats of that flight tomorrow 5:00 PM" sabay abot ng credit card ko (Potangena talaga!)

Bumaba ang energy level nami dahil sa 4K payment namin ng ganon ganon nalang! Futaneska Fetuccini talaga!!!!

Bumalik kame ng lumong-lumo ang katawan at naupo sa upuan sa gilid para mag relaks ng konti. Iniisip namin kung sino ang may balat sa pwet baket ganito ang nangyayaring kamalasan sa amin.

Kaya naman naisipan nalang naming sama-samang magluksa habang nanonood ng "I miss you Like Crazy" tapos nag dinner at umuwi na getting ready sa flight namin bukas.

Kinabukasan...

Hindi na nila kame maiisahan this time, dahil kahit 5PM pa ang flight namin eh, alas dose palang nang tanghali ay nasa Airport na kame suot ang bagong summer dress code para mag hintay sa fucking check-in time ng cebupac shit. Maaga kameng naka check-in at nag hintay sa waiting area habang hinihintay na ma delay ang flight para makatikim ang cebupac sa'min ng matinding freak-out-moment at makita nila kung paano mag irate-irate-tan si Jepoy. Ito ang ilang pekture sa waiting area. Kakatapos ko lang mag yosi sa pang mahirap na smoking area ng Terminal 3. Gosh buti pa states like there's an a/c in their smoking room. hihihihi




Okay hindi na late ang flight ng Cebupac at lumipad naman kame ng nasa oras. Akala ko tapos na ang kamalasan namin after namin maiwan kahapon and all meron pa palang kamalasan. Ang pwesto namin ay nasa 12 ABC nasa tapat namin ay si Lolo at dalawang french foreigner. Hindi pa man nakaka limang minuto matapos humimpapawid ang plane nag pasabog ng bongga ang isa sa taong nasa harap namin. Nahilo talaga kame ng bongga. Not once not twice not trice but more more utot sina Kuya na tila bagang hindi na pwedeng umutot next week. Putangena nila!!! Nahilo kame! Naubos yata ang off lotion ko kakasinghot. My Gawd!!! Pwede naman umutot sa restroom. Shit talaga!

Dahil hilong hilo na kame nakatulog kame sa plane ng bongga. Tumulo pa nga ang laway ko, nahiya me sa magandang flight attendant. Around 6:15 nasa Airport na kame ng Puerto Princess at nalanghap ko ang fresh air. Medyo naalis ang stress ko at tuluyang na excite. Halata ba sa pekture? syempre makikita nyo na dala ko pa ang plastic ng pang Snorkel ko hindi naman ako masyadong excited sumisid. Hindi yung sisid na iniisip mo ha! yung sa dagat i hatechu!

Namangha me sa pag ka-simple ng airport nila. Simple and sweet and cute (parang candy lang?) Tsaka super linis talaga ng paligid. Lalong umigting ang excitement ko pati nang dalawang girlets na kasama ko. Eto pektyur ng airport

But wait there's more! Lumabas kame ng airport na punong puno ang puso namin ng hopes. mga 6:30 nasa labas na kame at hinahanap ang Skylight-hotel-Service-car namin (pangalan ng hotel) ang daming local peeps sa labas sinasalubong ang mga bagong dating. Sinusundo ang turistang katulad namin (Felt na felt ko ang pag ka turista talaga). Pero parang may mali, sapagkat wala ang service namin. So more more wait muna at more more patience baka na traffic sa bangga ang potangenang service.

Lumipas ang 45 minutes!

Aba'y potangenang yan wala kameng sundo. Ang dilim dilim na sa airport at wala na halos tao dahil last flight na nga yata kame, eh wala pa ang potangenang service namin. Nag sumiklab talaga ng bongga ang damdamin ni Jepoy. Tinawagan ko ng chick na kasama ko ang hotel ayaw nyang ako ang kumausap dahil baka daw ma stroke ang helpdesk.

So usap usap sila nag bubulungan.

Makalipas ang another 30 minutes sa awa ni Buddha wala parin ang potangenang service!!!! Hindi na ko na katiis ako na ang kumausap sa helpdesk

"Hello Skylight hotel can I help you?"

"Excuse me! This is Jepoy one of your guest who is impatiently waiting at the airport. Nasaan ang service?! 1 hour na kameng nag hihintay dito."

"Eh Sir pasensya na po nakalimutan po ng driver na sunduin kayo"

"WHAAAAAAAAAT????!!! NAKALIMUTANNNNNNNNNN???! That is not acceptable reason!!!!"

"Eh Sir wag na po kayong sumigaw, papadala na po kame ng another service"

"Pakibilisan lang please..."

Kung merong pang BP noong time na 'yun, tatalsik ang mercury 'nun hanggang manila. Na kaka hagard talaga, Nyeta!!!

itutuloy ulet...