Go Canada!

Ako po ay medyong naging busy sa nakalipas na araw kung kaya ako ay medyo nawalan ng time sa aking blogging career. Una kasing reason ay na block ang facebook at blogspot sa office which kind of frustrates me, buti naka ututang dila ko si Glentot sa pamamagitan ng YM kaya naman hindi ako masyadong na frustrate sa trahedyang iyon sa Office, Na sad ako sa thought na hindi na ako makakapag bloghop at blog sa Opis. Pero, isang araw lang naman na block so na ka move on narin ako kaagad.

But wait theres more!

Naging bisibisihan parin ako sa sumunod pang mga araw. Naging busy ako sa pag kamot ng betlog ko, jowk lang po 'yun. Ang totoo nyan minsan ko ng na ikwento senyo na pangarap kong maging OFW, medyo na mulat lang ako sa aking ulirat na hindi ito mangyayari kung wala akong gagawing move, so these past days ay talaga naman kinarir ko ang pag gawa ng paraan kung paano ko ito maisasakatuparan.

First Move- Research and Gather information. Oo parang scientific method lang. Ang una kong target ay maging immigrant sa Canada para maging Fedaral Skilled Worker. Kaya para sa gustong mag migrate sa Canada eto ay makaka tulong na information sa inyo.

Nalaman kong meron tatlong Category ang Federal Skilled Worker Visa at feeling ko ay pasok ako sa Category 1.

Anu ang Category 1? Ito 'yung 38 high Demand Jobs doon sa bansang may isnow. So ang ginawa ko ay bonggang bonggang basa sa website nila at forum to-the-ultra-mega-max ang pangungulit ko sa kaka tanong doon dahil wala akong pambayad sa Canadian Consultancy Ek ek na yan. True enough, I got the information I needed. Syempre nag punta rin ako sa website ng Canada para sa online eligibility assesment kung pasado ba ako sa pointing system, share ko ang screenshot

So 'yun pumasa naman kahit hindi ako marunung mag French. At nagkaroon din ako ng additional points dahil sa mga relatives ko na nasa Ontario, Yey!. Matagal tagal narin akong iniencourage ng tita at tito ko na mag apply doon pero dahil bata pa ako 'nun hindi ko alam kung paano mag start. Anyway highway, after kong mag assesment ay sumige pa ako ng kakabasa hanggang dumating ako sa proof of funds. Gusto kong mahimatay dahil kelangan ko ng 10K CAN dollars para sa aking show money, fuck the what?!!! Saan naman ako dudukal 'nun?! kakarampot lang ang aking savings. Pero marami akong nabasang secret kung paano sya ma lalagpasan. Edi basa basa parin ako. Hanggang sa dumating sa point na natuklasan kong hindi pala pasok ang aking work experiences sa 38 On Demand Job sa Canada. Fuck talaga! So I think back to square one ulet sa paghahanap ng ibang option. Nag bumalik tuloy sa isip ko na sana ay nag TNT nalang ako sa US of A noon ang hirap palang lumbas ulit ng Pilipinas.

Natanong ko tuloy ang Sarili ko. Baket ko nga ba gustong mag punta sa Canada kung na bubuhay naman ako ng matiwasay kasama ang mahal ko sa buhay dito sa Pilipinas? Kumikita naman ako ng more than enough para sa pang araw araw na pangagailangan ko tulad ng Jollibee at Mcdonalds at Pambayad ng Internet at Meralco. Nakakabili naman ako ng Damit sa Bench kahit hindi kasya sakin. Nakakabili naman ako ng Boxers sa Marks and Spencers kahit isang piraso lang every Christmas. Nakaka pag save naman ako monthly para may huhugutin for rainy days kung sakaling maging biktima ako ng recession. Ano nga ba ang nakatagong dahilan kung baket ko gustong mag abroad?

Ang sagot.

Dahil sa snow. Oo gusto ko ng snow. Ayoko ng masikip na parking. Ayoko ng siksikan sa SM. Ayoko ng traffic sa Edsa. Ayoko sa Pilipinas! Jowk lang po nag prapraktis lang ako sa nalalapit kong pag aartista.

Ang totoo talaga ay gusto kong kumita ng mas malaking pera upang mapag aral ko ang aking anak sa Ateneo habang nag prepreschool palang sya. Habang si Misis naman ay nag shoshopping sa rockwell, ang susyal! Jowk lang ulit

Ang totoong dahilan ay eto na. Not a long time ago probablly around 2005, nag kasakit ng breast Cancer ang tita ko, sya 'yung kapatid ng Mom ko. Wala syang naging anak parang kame na ng utol ko 'yung naging anak nya. Gustong gusto kong ipa-chemo sya nung nasa unang stage palang pero wala naman akong pera. When she was in pain, ang iniinum lang nya ay pain killer. We couldn't afford any strong Pain Killer because of money problem medyo mahal kasi specially 'nung nag metastases na ang Cancer cells sa katawan nya. I feel like I'm dying too. Well, ayokong mag emo hindi ko kaya. Stop ko na ang kwento it brings back a lot of sad memory. So after that incident, Ipinangako ko sa sarili ko na mag sisikap ako para wala ng mauulit na mamatay ng hindi na kakalasap ng maayos na hospitalization sa mga loveones ko.

And I'm still working on it. Si Papa Jesas ang backup ko. Go Canada!