Ignorante much?

Lantad naman sa motha neycha na lumaki ako sa Probinsya at walang masama dito. In fact, sa sarili kong palagay hindi magiging ganoon ka happy ang aking childhood kung sa kamaynilaan ako natutung maglaro ng habulang gahasa at bahay bahayan.

Simple lang ang buhay namin sa Probinsya, walang complications. Sa tuwing meron birthday espesyal na espesyal ang matamis na spegeti at puto at hotdog on sticks na may touch ng malamyang marsh mallow on top. Feeling namin mayaman ang nakaka afford ng ganoong kadaming handa kasi sa amin pag birthday ko isang malungkot na rice cake na maraming latik lang ang handa ni Mudrax. Pero okay lang naman iyon kasi masaya naman kame ng mga kalaro ko na pinag sasaluhan ang rice cake.

Fast forward.

Noong finally eh kelangan ko ng mag aral ng Kolehiyo eh kinailangan ko ng mag isa sa Maynila. At dahil nga Probinsyano, marami akong bagay na hindi ko na eexperience noonna kinailangan kong mapag tagumpayan. At mag bibigay ng mga ilang piling piling experiences ko mula noong college hanggang nag ka-trabaho ako ng mga ignorante much experiences ko. Sana wag nyo me tawanan kasi mahiyain me.

Chopsticks

Niyaya ako ng ng kras ko na samahan sya na kumain 'nung first week ko sa Maynila. Taga CEU sya, malapit kasi doon ang nauna kong boarding house. Dahil likas namang gentleman ang aba nyong lingkod eh sinamahan ko sya kahit one week palang ako sa Maynila.

Medyo may kaya ang Chick na ito, sa katunayan Dentistry ang course nya at nasa Clinician year na sya noon. Syempre diba pag Freshy ka tapos Probinsyano pa eh virginal effect ka pa and playing Mr. Nice and all ka pa. Kumain kame sa Chinese Restaurant somwhere in Roxas Boulevard.

Dumating na ang Order nya. Walang kubyertos. Chopsticks lang ang meron.

Hindi pa ako nakakahawak ng chopsticks sa buong buhay ko noong time na 'yun. Nahiya me. Pinag mamasdan ko sya ng mga ilang minuto kung paano hawakan ang chopsticks. Pukang Ama ang bilis nya!

Pinag pawisan ako ng beri beri nice kasi hindi ako marunong. Nag lakas loob akong i-position ang chopsticks sa kamay ko sabay ngiti sa kanya.

"Sige Jepoy try this one. Masarap to", sabay turo sa hakaw

I tried to get the hakaw pero madulas sya. Sa 'di malamang kadahilanan hindi ko sya maipit sa Pukang Amang chopsticks. Pinapawisan ako hanggang betlogs pero I maintained my composure at naka smile perin me. Naipit ko na ang hakaw at noong ilalagay ko na sya sa plate ko nalaglag sya sa sahig at tumalsik ang sauce sa white shirt ko hanggang jeans. Putangina! Shy me.

Hindi na ko nahiya at binulungan ko sya.

"First time ko humawak ng chopsticks, hindi ako marunong"

Napangiti sya ng bahagya. Tapos tinuruan nya ako and that is how I learned how to use it.

Business Class experience

Okay graduate na ang probinsyano at working na pero hindi pa pala ako tapos sa ignorante days ko.

Bagong hire ako sa isang kumpanya at maswerteng ipapadala ako sa Amerika upang matutunan ang bagay bagay na kakaharapin sa Trabaho. Bonus pa kasi Business Class ang plane ticket ko papuntang Amerika. Wala akong alam kung ano ang difference ng Business Class at Economy kasi hindi naman ako namamasyal abroad.

Dala dala ang dollar alowance ay nag check in ako upang hintayin ang lipad from Manila to Detroit, USA. Hekcited me much, first time eh.

Na check-In na ang aking bagahe. Lakad na papuntang North West lounge kung saan na roroon ang mga kasama kong naka Business Class din.

Nahiya me. Naka Kuntodo bihis silang lahat. Ang popogi at ang gaganda samantalang ang Jepoy naka Jeans and shirt at Tsinelas parang mamalengke lang sa Libertad. Shy me much.

Dahil na hiya ako kumuha lang ako ng anim na donuts at tatlong baso ng Juice at isang maliit na bar ng chocolate at nandoon me sa sulok, patingin-tingin sa mga sosyal na tao.

naisip ko kebs lang dapat ako kasi pare-pareho kame ng ticket. Hmp!

Okay Boarding na. Pila pila na. Shet ang haba ng Pila. Mga 20 minutes akong pumila. Nung iniabot ko ang ang aking Ticket sa Mahalimuyak at maalindog na flight attendant ang sabi nya.

"Sir this is for Economy lane. The other lane is for business class"

Pukang Ama walang pila sa Business Class lane. Nahiya me much to second degree. Nag blush me.

Okay. Saloob ng Aeroplane.

Wow ang ganda ng seat parang itlog na higaan (gusto mo makita click mo 'to) Umupo na ako at inayos ang aking hand carry sa compartment. Nilabas ko ang aking libro para mag basa.

Ilang sandali pa. Ay nag salita na ang automated voice over na lilipad na nga kame papuntang USA. Sa wakas makakakita narin ako ng Snow. Pinangako ko sa sarili ko na didilaan ko ang snow pag lapag ko sa US at kakain ako ng lupa para may remembrance.

nag take off na ang plane. Kinabahan me much. Yung betlog ko parang umabot ng tonsils ko. Pero sandali lang naman yun dahil ang nag gagandahan Promo Girl ay nag iikot na para iabot ang menu at binigyan me ng Fresh Milk. Alam siguro nya na it's time for my milk na.

Kinakabahan me much kasi akala ko mag babayad ako ng kakainin 'yun pala libre. Naramdaman ko ng sumasakit ang likod ko pero may malaking problem. Hindi ko alam ioperate ang Chair. Putangena ignorante much talaga!!!! Pinindot ko ng lahat pero ayaw parin mag adjust ng chair ko into a sleeping position. Waaaa!

Hindi ko na kinaya.

"Escuse me Miss, I think my chair is mulfuctioning it won't change position"

"I apologize for the inconvinience, let me check it for you sir."

"tenkyaw.."

"Sir, did us use this remote control found at the side of the armrest. This is the remote control"

"Oh okey I'm sorry. It's my first time", sabay smile at pacute

Okay naihiga ko na ang chair at pag gising ko nasa Japan na kame. Nag kalat ang laway sa pisngi ko at excited akong lumabas dahil nasa ibang bansa na ako. Syet ang lamig sa Japan at hindi marunong mag english ang mga tao. Scared me much.

Hinanap ko ang yosian at hindi ko makita. Tanong ako ng tanong hindi ako maintindihan ng mga tao. Fuck et! Hanggang sa nakita ko ang parang aquarium kung saan naninigarilyo ang mga hapon feeling ko 'yun nga ang smoking area.

high tech ang smoking area ang sasyal sasyal. Ganoon pala sa japan pangmayaman. Nawili ako mag yosi muntik na me maiwan ng plane. Stupidity talaga ni Jepoy.

This time sa may business class lane na ako walang pila. Ang angas ko!

Tinatamad na ko mag kwento.

basta pag dating ko sa Amerika dinilaan ko ang snow tapos tinitignan ako ng mga puti. Joke lang! HIndi ko dinilaan binulsa ko lang.

Kthanksbye