Friday

Hindi parin ako maka move on sa pag ka-bwesit ko sa sarili ko last night.

Ganto kasi ang kwento. Kuha ka muna ng pocorn tsaka coke kasi hanggang Chapter 3o ang kwento ko today. Juk!

Noong unang panahon ipinanganak ang napaka-cute na baby boy na pinangalanan nilang Jepoy. Destined pala syang iligtas ang sangkatauhan in a planet called Earth. Finish. Juk lang ulet! Eto na toto na 'to.

Friday, masaya ang friday sa Singapore kasi ito 'yung araw na ni-look forward talaga naming mga hardworking OFW (Oo felt na felt ko na OFW na me). Meron akong series of lakad DAPAT kahapon. After office, inuna ko ang Bible Study (walang basagan ng trip nag e-enjoy ako eh, kebs) So after ng bible study at bonding susunod naman ang dinner at inuman to meet new friends. Nag decide akong umuwi muna kasi malapit lang naman yung pinag dausan ng Bible Study sa Tinutuluyan ko.

Gaya ng nakagawian pag pasok sa kwarto sa bahay. Sindi ng Aircon. Palit ng Damit pambahay at Ilagay sa laundry bin 'yung pinag bihisan. Binaba ko 'yung office laptop ko, hassle kasi lagi ko nalang dala at least ngayon maiiwan ko muna sya sa bahay bago mag lamierda.

Okay, On ko muna sandali yung laptop tapos mag sho-shower muna me para fresh sa Late dinner, syempre I'm gonna be meeting new sets of friends, so I think I should be so Mabango and gwapo kahit majubis. Alanganaman mataba na nga mabaho ba. Kadirey!

So yun nga, kinuha ko yung pinag bihisan ko pati 'yung mga slacks na naisuut ko nitong linggo na 'to. Pag labas ko ng kwarto sinara ko ang pinto para hindi sayang yung lalabas na lamig. Babalik na sana ako ng room para kunin yung towel ko dahil ready na 'ko mag shower para makaalis na, lagi nalang kasi akong late sa mga lakad, nahihiya na me. Pag-hawak ko sa door knob sarado ito. Nampotah! Na-locked ko pala sya. Putangina much!

Nag pulpitate ako ng slight. Gusto kong sumigaw ng, "THIZ EZ NOT HAPPENING TO MEEEY. KILL ME NOW". Arte lang. gusto ko sanang magbasag ng flower vase at chandalier kaso wala pala kame nun sa bahay kaya hindi nalang.

Tinanong ko yung house mate ko kung may duplicate key sya ng mga kwarto. Sabi nya wala daw. Naloko na. Nasa loob ng kwarto ang lahat ng gamit ko cell, laptop, pera, susi.

I'm sure marami na ko txt at missed calls. Isa nalang ang hope ko para makapasok ng kwarto, yung room mate /Aliping Saguiguilid ko! Pero, Hindi ko naman sya matawagan kasi nasa loob 'yung Cell phone ko . Nahiya naman akong makitawag dun sa Housemate ko.

Ayown, sa awa ni Lord naka dating 'yung room mate ko ng Alas 3 ng madaling araw.

Nakatulog ako sa Sofa ng naka buka ang bibig habang dumadaloy ang mainit na laway ko papuntang pisngi. Na sad me. Kung makikita nyo me maawa kayo, muka akong malungkot.Nagugutum. Walang makain. Walang nag mamahal. Nagiisa. Walang kaibigan. Arte lang.

**Finish**

Maraming salamat sa pag babasa nyo at pag kokoment pati 'yung hindi nag ko-koment, sige na nga, thank you narin. Gusto ko na sanang hindi na i-maintain ang pag blog kasi hindi ko na naju-justify ang pag susulat parati. Pero sabi nga nila once a blogger always a blogger. Ako naman ang masasabi ko lang gaya ng sabi ng mga kasabihan natin, "Fly high and hit the mark" Kunek?! Salamat sa 320 followers kahit 10 lang naman nag babasa talaga ahahha.

Happy Weekend People! GOd Bless!