Work Related Shit

Kanina habang nag tra-trabaho ako ng marubduban sa opis nakita ko yung corporate video ng dati kong company na pinag tra-trabahuhan ko sa Pinas bago ako lumipad ng Singapore. Nainggit ako kasi hindi ako kasali sa video. Gustong gusto ko pa naman nag mama-english sa video.

Bigla ko tuloy na-miss ang mga kaopisna kong may toyo sa utak.

Dito sa Singapore puro seryoso ang mga kaopisina ko masyadong driven ni-ayaw nga mag sick leave kahit kumakahol na ng todo habang sumusuka ng fried rice. Samantalang ako headache lang Sick Leave kagad. Baket ko pipilitin ang sarili kong pumasok kung I'm not feeling well nga?

Masyadong seryoso ang mga kaopisina ko dito, mababait naman sila. Siguro naninibago lang talaga ako, kasi ako lang nag iisang pinoy sa'min. Ay meron palang isang contract employee na pinoy sa gilid pero parang hindi sya nag e-exist. Hindi ko maramdaman ang presence nya.

Samantalang, sa dati kong Company puro may toyo ang utak ng mga kasama ko doon. Result driven naman sila at magagaling, don't get me wrong, pero may toyo lang talaga sa utak. Eto isang classic example, sukat ba namang picturan ako ng ganito sa kalagitnaan ng shift namin.

Hindi tuloy halata na hard working professional me. Letch! nahiya me ng slight.

Minsan naman nag mamadali akong pumasok dahil late na late ako. Alam nyo kung anong nadatnan ko sa opisina? Well, inadnjust nila ang brightness setting ng monitor ko into super dark na kahit naka-on na ang PC ko wala parin akong makikita. Alam mo yung feeling na naka shutdown parin or nasa moment ka na na gusto mong i-conclude na sira ang monitor mo. Punyeta! Pawis na pawis akong nag che-check ng cables sa ilalim ng table ko. As soon as na ma-figure-out ko na brightness pala ang problema eh basang-basa na ko ng pawis.

Hindi doon na tatapos ang pag trip nila. Pag ka adjust ko ng brightness naka baliktad ang monitor ko. Yung technical na nakabaliktad. Binaliktad ng mga hitad ang monitor. Punyeta lang diba. At hindi lang doon 'yun na tatapos.

Nilagyan nila ng tape ang optical mouse, kahit maghapon ko ishake ang mouse para mag move ang cursor walang mangyayari. More-more lusong ako sa ilalim ng table para mag reseat ng mouse cable. Haggard ampotah. Nung time na yun, walang nag sasalita nag tatawanan lang ang mga Potangena. Nagalit na ko.

Sumigaw ako ng todo.

"Putangina sino gumawa neto, pag hindi nyo 'to inayos babasagin ko isa-isa ang monitor nyo sa ngala-ngala nyo"

Ayun saka sinabi na may tape ang Optical Mouse ko. Galit na galit ako ate Charo pero natatawa din me. Alam mo 'yung mixed emotions ganyan. Pero hindi pa pala dun nag tatapos, nilagyan din nila ng gunting ang Computer chair ko na nag sisilbing hadlang para ma adjust ko ang seat ko into comfortable position.

Galit na galit na talaga me Ate Charo. Ang mga malalanding Shrimp walang magawang matino nung araw na yun at ako na model employee ang napag tripan.

Nung naka setup na ko. Una kong binukasan, syempre model employee nga, una kong binuksan ang facebook at guess what? naglagay sila ng status na.

"Is fucking horny now..."

Kamusta naman 'yun? Naka add ang mga pamangkin ko sa fb, ang Pastor namin, ang mga ka-Christian Org ko sa fb. Mga hayuuuup! ang dumi dumi ko Ate Charo.

Pero looking back, mas gusto ko pala ang mga ganung ka-officemate kesa napapanis ang laway ko buong mag hapon dahil wala akong kausap. Buti nalang may twitter at doon ko na u-unleash ang dark side me.

Bigla ko lang silang na alala pero hindi naman nababayaran ang puro saya lang, kaya mas okay na ako kung saan man ako nilagay ni Papa Jesus ngayon. Dito ko maayos ang kaban ng cash pangkabuhayan show case para matubos ang babuyan at sakahan namin sa Probinya.

Yun lang.

Finish!

I'm sorry for wasting your time.

*Smack*