Basahin Kung Gustong Ma-Bwiset

Wala lang gusto ko lang mag update ulet ng blog. Pwede naman diba?

Pigil na pigil akong mag emo shit sa blog kasi feeling ko ang dami na ngang problema ng mundo mag susulat pa ko ng emo fuck?

Punyeta kasi 'tong The Script na 'to, mga 30 times ko na yatang paulit-ulit na pinapatugtug yung Break Even. Naiiwan sa isip ko yung lyrics na, "I'm falling to pieces, yeah!". Kaya ayoko na! Ano ko garapon? falling into pieces pag nalalaglag sa floor. Tse!

Ang bitin ng weekend! Ang dami kasing activities, nakakapagod na nga minsan. Charut!

Sa sobrang pagod ko kanina pag uwi galing ng Church Service natulog muna me. Napuyat kasi galing sa videokehan at kwentuhan. Nakatulog ako ng apat na oras. Tinamad tuloy akong mag jogging. Ang hirap talaga magpapayat! Hindi ko na yata kaya.

Arte lang.

Pag gising ko nag mouthwash lang tapos diretso na mall para bumili ng dinner, kahit tinatawag ako ng KEPSI tsaka Burjer Keng eh pinili ko parin ang Subway. hihihihi

Umorder me ng turkey ham on a six inch honey oat bread tsaka tomato soup. AKO NA healthy! eh kasi naman nag lants kame after ng Church sa Pinoy food. Spell Sinigang and Binagoongan na babskie with half rice. Charut lang 'yung half rice.

So after ng dinner nag ikot-ikot muna ko sa mall para bumili sana ng shorts pantakbo ganyan. Kelangan na kasi. Araw-araw kasi akong nag jo-jogging, nauubos ang shorts me. Ayoko naman mag side B ng training shorts. Dugyot much.

So habang nag iikot sa mall. Kadaming tao, may show kasi sa ground floor. Napadaan ako sa isang Optical shop.

At hindi shorts ang nabili ko kundi Shades.

Punyeta talaga! Ang gastos me!!!!

On the other hand, I got a Rayban shades at napawi ang lahat ng pighati sa puso me. I'm so happy! Nasa France palang kasi ako binabalik-balikan ko na sya sa lahat ng mga Optical Shops na nadadaan ko.Dead na dead me sa shades na 'yun. Pero, iniisip ko, ibibili ko nalang ng bag si Mudrax kesa bumili ng para sa akin. Uu, ulirang anak iniisip muna ang mahal sa buhay bago ang sarili. Tsarlot. Pero this time, bumili na me bago pa tuluyang maubos ang bonus ko. LOL

Tangina ang gastos ko!!! LOL

Isang linggo akong mag didil-dil ng salt and pepper bilang parusa sa ngalan ng bwan. Ganyan.

Read my mind. I opened it up for 2 minutes.

Chinese new year bukas. Walang pasok. Wupi! Isa na ito sa pinaka mahabang holiday dito sa Singapore, land of the Chicken rice.

Wala akong naiplanong gala sa labas ng Singapore. Wala kasi akong pamasahe. Pinag iipunan ko pa ang out of town of the year ko. Oo, ganun talaga pag single-and-cute kelangan may mga out of town kembyular (lol) para mag emo at mamasyal at mag soul searching. Kaarte!

Pinapangunahan na kitang wala kang mahihita sa mga susunod na mababasa you. Wala naman kasi akong maisip na maikwento masyado. Kaya kung ayaw mong ma bwiset eh, mag basa ka nalang ng encyclopedia encarta tsaka meriam webster, duon marami kang mahihita dito betlog.

Wala namang update na pag babago sa boring life ko. Liban nalang sa paunti-unti kong pag bawas ng timbang. Oo, paunti-unti lang.

Atleast meron.

Hindi ko nga maintindihan halos mamatay na ko sa kakakain lang ng nuduls or soup pag lunch tapos walang dinner pag weekdays kasabay pa ng jogging around 5 Km or so everyday pero kaunti lang ang binabawas ko na weight. Fucked up talaga metabolism ko. Isa kasi akong half elepante half dinosaur.

Pagod na pagod na kong maging mataba. Charoughtz!

Kahit one year pa effect ng pinag gagagawa kong pag papahirap sa sarili me. I'm up for it. Pag naka tucked-in na ko ng maayos nang hindi tumatalsik ang butones pag naka polo ako, sold out na me. Poging-pogi na ko on a tuxedo, para sa pre-nup. bwahihihi

Unti-unti nang nagiging normal ang buhay ko ulet. Sucker kasi ako sa "moving on". Naka moved on na ang buong mundo ako hindi pa. Ganyan. God has been very good to me. Nakaka kunsensya naman kung pipiliin me maging sad kung mas madami namang reasons para maging happy.

Kanina habang papunta ako sa Somerset para kitain ang friends ang daming Anaps sa MRT ang dami-dami nila dito sa Singapore. Minsan nga natatanong ko sa sarili ko nasa Mumbai, India ba ko?! ang dami nila. Ang iitim. Ako na maputi.

Hindi sila mabantot kanina pero amoy sila ilang-ilang, sampaguita, gumamela at kalachuchi and bulang-lang. Amoy sila Poon. Feeling ko tuloy fiesta ng Nazareno naipit na kasi ako doon dati. Nahilo me.

mababait naman ang ilan sa kanina (Bumawe?!)

Anyweis, inaantok na ko. Gusto ko lang talaga mag update ng blog. Sick! IKR!

Bukas ito ang dapat kong gawin.

1. Mag ahit ng bulbul
2. Mag linis ng kwarto
3.Tumakbo
4.Umattend ng Birthday Celebration
5.Magluto ng Sinigang na lasang Sinigang
6.Tumag kay Mama
7. Bumili ng Kabinet na may gulong
8. Mag emo
9. Tumanga
10. Matulog

Yehey!

Gong Xi Fa Cai!

Good News!

"Kung kaya pang ayusin, pipilitin...but if this is really what both of you need? Then just be strong! magiging mahirap at masakit but hopefully, all the pains will be worth it..."
-One More Chance-

Walang kinalaman yung quote sa taas sa entry ko today. Duhr! dapat ba lahat ng bagay may connection?! pwede naman wala! Pwede namang damhin nalang 'yung sakit kahit na alam mong wala rin naman itong patutunguhan. CHAROUGHTZ!

Wala akong maisip na intro kaya ganyan. Kanina pag pasok ko sa opish sinalubong ako ng director namin at may iniabot na letter sakin. Kinabahan ako ng tunay at wagas. Yung nginig factor hanggang betlog ko. Late kasi me. Kala ko termination letter. Ang daming tanong sa isipan ko. Paano ko kakain? Paano mga magulang ko? Paano ang bills? Paano ang puso ko? Arte lang.

Syempre kinuha ko yung sobre at dalidali kong binuksan. Para malaman ko kung mag liligpit na ba ko ng gamit dito at mag sisimulang mag hanap ng bagong trabaho online. Ang hirap ng ganung feeling. Hindi sya masaya.

Pag bukas ko ng letter.

OMAYGAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAD!!!!

Naluha me sa kanang mata sabay dausdos ng likod ko sa pader habang nakanganga me na nag sasabi ng, "No, this is not true!!".

Confirmed na ako sa trabaho. Matapos ang One Year na pagpapanggap na busy ako eh regular employee na 'ko.

Fine, alam kong wala naman security sa trabaho pero may security tayo kay Papa Jesus. Ako na spiritual. Syempre una kong nag pasalamat kay Papa Jesus kasi ang daming blessings. Kundi nyo naitatanong next week ay one year anniversary ko dito sa Singapore land of the Putok at Panis na laway.

And as I look back. I got reminded how blessed am I. Asawa nalang kulang. Charoughtz! Pwede na sila mag apply. ahahhahaha

Seriously, the Lord prepared everything for me. Alam nyang reklamador ako kaya pinadali nya ang lahat for me. Hindi ako makatulog ng ilang araw kasi hindi ko alam kung ma co-confirm ako or hindi aba pag pasok ko kanina may letter of confirmation na.

God is really good. I don't deserved it pero grabehhhh. Okay, nagiging Churchy nanaman ako. Sorry 'di lang mapigilan.

At dahil Regular employee na ko pwede na ko mag Sick leave ng bongga jabongga. JUk!

Mababayaran ko narin ang mga kalabaw at sakahan ni Pudrax...

Mapapatayo ko na ang dream house naming bahay kubo at kubeta na may flush...

Mapapaayos ko na ang bahay ng utol kong walang bubong sa kubeta...

Makakabili ako ng gamot monthly ng tita ko na nag palaki sakin...

Makakapag padala ako ng pag groceries ni Mudrax...

Makakapag bigay parin ako sa mga missionaries na sinusuportahan ko...

Makakapag date narin ako sa fancy hotel. CHARLOTS!

I think God has a purpose why I'm here. Why I have all these blessings! I am blessed because I need to share it...

'Yung lang! Orn Orn...

Work Stuff...

Emo post 'to ulet. Chupi!

hindi ko alam kung sa susunod na linggo eh, may trabaho pa 'ko o wala. 'Yung napakagaling ko kasing bossing inexted 'yung probi period ko six months ago ng another six months. So etong buwan na 'ito na ang confirmation shit review ko. Dito na mag kakaalaman kung ma reregular na ako, or hindi or dadagdagan nya nanaman probi date ko.

Oo probi ako ng 1 year. Parang tanga lang, Potakels! Pero, suck-up lang ako. Dayuhan eh. Ako ang mag aadjust. Pero kung sa pilipinas 'to nangyari duduran ko pa sya muka nya. Letche sya.

honestly, hindi ko alam kung ano tumatakbo sa isip ng boss ko. Una sa lahat, nasa kabilang ibayo sya ng mundo, based kasi sya sa Pransya ako naman dito sa Singapura. Nung sinabihan nya ko na extend daw ng 6 months ang probi period ko eh gusto ko syang sapukin ng sampung bareta ng sabon. Kaso nasa bansa nya ko nung panahon na 'yun tsaka wala kong talang bareta ng sabon. Scared me.

tuloy ang buhay... Hindi naman dito humihinto ang mundo. Emo??!!

Kung hindi ako ma-coconfirm uuwi na lang ako ng pinas at mag papakapokpok doon. Charotz! Pag hindi nya ko na confirm uuwi ako ng Pinas at mag tatanim ng kamote, okra, upo, sibuyas, mani, popcorn, hopya at mag titinda sa palengke.

Pag na confirm ako. Steady lang. Mag papasalamat kay Papa Jesus at mag papakain ako ng bongga-jabongga...

Pero kung uuwi ako ng pinas sana lang may babalikan pa ko. Okay lang naman bumalik. Doon ko nalang itutuloy ang singing career ko.

Ayoko na nga mag sulat. nakakagalet. kung sakaling hindi ako ma confirm atleast hindi na ko underbond at nakapunta na ko Europe. walang luge sakin except that kakain ako ng lupa at mamalimos sa kanto.

FML!

Moving On

Kagabi nag DM sakin ang isang kaibigan sa Chwirrer sabi nya 'pano ko daw nagagawang maging masaya at makulit kahit na sad and emo and all that shit naman talaga ako.

Sabi ko, wala talagang sikreto. Ang kelangan lang gawin ay ganto...uminom ng isang boteng toyo at kumain ng buhay na chicken habang naka gapos ang mga kamay tapos sumasayaw ng spagetti pababa at pataas habang nag gaganchilyo ang mga paa mo. Charot. Ektweli, nakalimutan ko na response ko.

But this entry is dedicated to Her *hugs*

Walang formula at abc sa tamang pag harap sa pain. kanya-kanya kasing infliction yan. Gumaganown?! Jo 'D Manggo?! Advisor?! Student Prefect?! Guidance Councelor?! Ang solusyon lang na nakikita ko pag malungkot ako ay mag move on. Simple, right, pero mahirap i-execute. Sobrang hirap ate Charo.

Dahil dyan, ito ang mga suggestmentations ko on my personal point of view based on my experiences. Ang dami? Experiences talaga?! hihihihi let me try to write some of the things that I do pag emoness fuck bull shit ako. FYI, hindi ako 'yung tipo ng taong suicidal. Duhr! Life is beautiful and colorful like crayola and craypas. Hindi ko rin sinusulusyan ang kalungkutan sa pamamagitan ng maraming alak at namumulak-lak na sex life. Duhr! Virgin pa kaya me.

so eto na nga, excited kang potakels ka. Read on....

1. Okay lang malungkot. Hindi ka robot 'te. Ok lang yan. Pero sana 'wag ka namang one year ganyan. dun ka sa kwarto mo mag cease ng Pain. Itweet mo lahat. Iblog mo kung hindi mo kayang mag kwento. Kung kaya mo, mag kwento ka go! kwento mo sa close friends mo, sa tropa mo. Iiyak mo lahat kahit tulo sipon at laway gowww! Fleeting yan, hindi ka parating malungkot darating ka sa time na mapapagod ka na at mauuhaw, gugustuhin mong mag coconut juice habang nasa beach at maging happy. Healthy rin umiyak paminsan-minsan.

2. Habang nalulungkot ka, humanap ka ng pag kakaabalahan mo. Magbasa ka. Mag ganchilyo ka habang nag bake ng cake ang paa mo. Mag tanim ka ng palay sa bakuran nyo. Kausapin mo ung mga Orchids nyo. Wag ka lang pakita sa kapitbahay baka sabihin may sapak ka. Basta humanap ka ng pag kakaabalahan. sakin nag jogging ako. Basta nalungkot ako bihis na kagad tapos jogging. ganyan. Effective naman sya.

3. Kelangan mo ng support system. Dyan pumapasok ang "good" set of friends. Sabi nga nila, pag walang love life dapat bongalore india ang social life, dapat sorrounded ka ng friends. Lumabas kayo, Not necessarily gimik and arte party, party fuck, ang point dito meron kang makakasama na makikinig sayo at hindi masamang impluwensya. Yung magiging sponge mo lang, ganyan. Yung may tenggang handang makinig sa paulit-ulit mong emo-fuck, ganyan. Kung party animal ka. Gowww i-party mo lahat. Kung hindi ka naman party animal na tulad kong home buddy, eh steady ka lang sa piling ng mga kaibigan, ganyan. Mag laro kayo ng uno stacko, charades, pinoy henyo, habulang gahasa, bahay-bahayan, hampasan ng pillow, basagan ng bungo. Ganyan.

3. Wag kang maging bitter sa taong dahilan ng Emoness shit mo. Let them go. This is not about them. This shit emo fuck is about you. Isipin mo nalang, bata pa sila at inconsistent sa mga desisyon sa buhay. Hobby lang talaga nilang maglaro at manakit ng feelings ng ibang tao, just for fun at wala tayong magagawa doon. Hindi natin sila ma didiktahan. Wag kang magalet. Let them go. I-delete mo sa facebook, twitter at lahat ng shit. Pag okay ka na saka mo i-add ulet. Pathetic?! Ganto kasi yan, the more na nagagalit ka sa taong nakasakit sa'yo lalong kumikirot ang sugat. SABEEEH?!

4. Pray. I don't wanna sound churchy, you know that, but faith and pryer is the best tool to face all life uncertainties and emoness. Hindi ko na papahabin ito, mag-tutunog Pastor me. basta pray. When hurting Pray...If you feel so sad and it kills you. Pray.

5. Believe that you are destined to be happy. You deserved it. Wag mong paikutin ang mundo mo sa isang tao. kapag ginawa mong axis ang tao sa revolution ng mundo mo mas mahihirapan kang mag move on. Kelangan mong irespeto at mahalin ang sarili mo. May darating din na tamang tao para sa'yo. Wag kang mag madali. Chill!

Ang dami kong satsat. Pero sa totoo phase talaga ang moving on. Meron matagal merong mabilis. Ang importante dito may natututunan tayo sa pag lalaro natin ng apoy.

Juk!

Ang dami ko sinabing ka bullshitan.

Kampay....

Recuperating

Ang arte lang ng title ng entry ko ngayun. Tse!

Totoo pala na fleeting lang ang emoness. I'm not there yet, but I'm getting there. Charoughtz! Kalande lang, may ganun pang ka-shitan?

wala lungs. Gusto ko lang mag kwento. kakatamad kasi. Finish ko na kasi lahat ng tasks ko. Pumapatay nalang ako ng Oras hanggang mag 5:30 PM, para umuwi, eh, Kesa naman mga chismis lang ang babasahin ko sa internetzz e'di nag blog nalang me.

Ang kwento ko ngayon ay tungkol sa Reliability of Special Gases to increase Manufucturing Industrial equipment efficiency in Operation

Syempre juk 'yun. Epistaxis.

Yesterday once more, nag decide akong mag jogging para sa aking faith goal na magkaroon ng hot borrreh this year. Gusto ko kasi pumayat. Majubis kasi ako.I knowz, isang malaking ka-bulshitan 'yun. Suntok sa bwan, pero malay natin diba?! sabi nga ng matatandang chinese proverbs, if there's a will there's wheel of the wind. Juk!

Natulog muna ko 'nung hapon kasi napagod ako sa activities ko 'nung Sunday, Parang Sanggol lang natutulog ng hapon. Pagkagising ko. Gutum na Gutum na me. pero I decided to exercise muna.

So I showered and make bihes na ng pang running exercise. COnIO?!

hindi ako mag papakaplastic, pag dating sa fun run hindi sya talaga fun para sakin. Sa umpisa dragging sya pero lately nagugustuhan ko sya. Na e-enjoy kong tumakbo. Impak, naka smile ako habang nag jogging. Ganyan.

Wag kang legalistic. When I say run may lakad din 'yun. Edi namatay ako kung tinakbo ko lahat 'yun. Sporty?! Competetive?! Palarong pambansa?! Olympics?!

So sa kalagitnaan ng takbo siguro mga nasa 5KM ako. Nauhaw ako. Kaya nag decide muna akong mag pizza hut. ahahhahaha

Jowk lang.

Pumasok ako sa maliit na mall sa malapit samin para bumili ng 100 Plus. Para ma quench ang uhaw ko at magamot ang nag durugo kong puso. Gusto talagang isingit 'yung emo parate?!

Eh sakto rush hour ang daming tao sa mall siksikan. Pawis na pawis ako. Sumiksik ako sa madaming tao. Kebs na sa bangga kahit sweaty. Nauuhaw na talaga mey.

Habang nasa pila ako. May humipo sa angry bird ko. Putangina! Manyak much?!! Tag tuyot?! One year nang walang Sex?!! Di mapigilan??!! Napakislot me. Sana naman kasi nag paalam puta hindi 'yung bigla nalang mag dadakma.

Alam kong hindi ako kagwapuhan at lalong hindi macho. Sa sampong pag pipilian lagi akong least. Latak. huling bala. Kamote. Ganyan. Gumabaga sa masasarap na ulam ako 'yung miswa. yung walang pipili. Ganyan.

kaya naman kung sinomang nandakma ng Angry bird ko wala syang taste. Ang dumi-dumi ko. Gusto kong mag shower ng sampung beses. Tangina! Pwede naman mag paalam madadakma pa. Na Cycling shorts pa naman me wala akong laban. I'm so dirty.

Hindi ko mahagilap kung sino 'yun. Sasampalin ko sana ng isang litrong 100 plus.

Pag labas ko ng mall tinuloy ko ang takbo ko ng another 45 minutes at kinalimutan ang pangyayaring yumurak sa pagkatao ko. Ang dumi-dumi ko.

Arte lang.

Pak! I wasted your time again. ahahhahaha

Salamat sa tatlong readers *SMACK*

Pinas Vacation 2

Mabilisan lang 'to mga bitch. Alam kong na bored kayo sa aking mga kwento. Kaya this one is gonna be short and sweet.

Nag pamasahe at nag pa foot spa at pedicure. Ako na malandi. Syempers yung masahe wala ng picture dahil naked yun. Edi na nasuya kayo pag nakita nyo kong naked. Para kayong nakakita ng letchon sa table. Isang napaka laki at cute na letchon. Pak!

tapos shempers nag pa pogi me kahit hindi naman talaga. Mahal kasi gupit sa Singapore sa Pinas mura lang kaya nag pa gupit me para swabe sa Porma. Walang kwenta kwento ko.

tapos umattend ng wedding. Sige sila na ang may happy ending sa love life nila. Ako na ang hindi masaya at devastated. Charut!

kumain ng mga pagkaing hindi ko matagpuan sa Singapore. Lumamon ng parang walang bukas. Pasensya hindi ko nakuhaan lahat ng pagkain, pota naman ang effort kung 3 weeks akong nag picture ng pagkain ko right? Eto lang yung nakuhanan ko.


Nakipagkita sa mga kaibigan at lumamon ng tunay at wagas.


Nakipagkita ng biglaan sa mga bloggers na madaling hatakin sa EB. At dito ko nakilala ang bago kong Crush. hihihi eto sya oh...


Ang cute nya no?! nakakkilig hihihihi pero may boyfriend na sya kaya hanggang tingin nalang me, saka na, pag break na sila ahhahaha... Blogger din sya. Sya si Salbe. LOL

Madaldal sya, sing daldal ng blog nya. walang halong shit. Ganto ang Sample question nya nung nag EB kame.

"Kelan last Sex mo? Tsaka ano favorite Position mo?"

Napa Cartwheel ako at tumbling mula Greenbelt hanggang Ayala. Tangina!

Tapos nag kita rin kame ni Ate Powkie. Wag nyo nang tanungin nasaan si Wickedmouth na flush sa indoro nung tumae sya nung araw na yon. Tangina na nya!


Sya si Ate Powkie. Kung hindi mo pa na babasa blog nya, simulan mo nang basahin at mag back read ka. Mapapa Cartwheel karin. Inakit ako ni ate powkie pero di sya nag tagumpay. Charut!

Eto pa remaining pictures ng EB. Pasensya kasi blurry tatanga-tanga si kuyang kumuha. pasmado much. Shaky ang hands.

Tignan nyo nga 'tong dalawang 'to. Muka bang gagawa ng mabuti?!


Well truth is mabuti ang puso nila. Diba Salbe. hi daw sabi ni Yanah.

So yan yung highlights ng pinag gagawa kong shit sa Pinas. Meron pang mga iba pero hindi na kelangan pang ikwento 'yung mga yun. ORte?!

may mga nakita pala akong baby pics ko noong umuwi ako nakita ko sa parador ni mama. Naluha me. At dahil dun parang ayoko ng bumalik ng Singapore. Arte lang.

Eto share ko...


Sa tingin ko, calling ko talagang maging porn star bata palang ako. Kelangan ko lang mag ka abs nowadays. Kaya mag e-exercise na me. tama na blogging. This will be my last post for 2012 hanggang mag hilom ang puso ko sa sakit na naidulot ng pagibig. Hindi na ako muling iibig pa. Charut!

Ha! I wasted your time again Bitch...

Pinas Vacation

Gusto kong matabunan yung Punyetang ka-pokpokan kong emo post. Kinikilabutan ako pag binabasa ko ulet. Ayoko naman burahin kasi ang landi ko naman kung buburahin ko eh, pinost ko na nga tapos delete-delete shit pa.

Duhr!

Bukas lilipad na ako muling papuntang Singapore. Hindi naman masyadong nakakalungkot slightly bongga lang. Matanda na kasi Parents ko at ayoko na sanang iwan sila kasama ang napakabait naming helper pero, ok pa naman sila kaya gow! tsaka gusto kong iwanan ang lahat ng masakit na alala sa pinas.

Umemo bigla ulet?!

Dumating ako sa Pinas noong 16 at nag init kagad ang ulo ko sa Airport palang. Hindi ako umaarte-arte na hindi ako sanay sa Manila ganyan pero, nag init talaga ulo ko dahil dalawang oras akong nag hintay sa Airport para sa Sundo dahil sa traffic. Fine, given, December kaya traffic pero, diba?! Pero bilang isang mabuting puso at tunay na model citizen and prince of friendship kalma lang me, ayokong gumawa ng eksena dun dahil sa nakapag hintay ako ng 2 hours. Maharlika much?!

Isang batalyon ang nag sundo sakin, which I like. I love my family so much. Kaya nag jollibee kameng lahat kagad, shempers naman buong-buo pa ang dolyares ni Jepoy. So yun nga, nag punta kame ng Jalibi at hindi ako natuwa. Putanginang chicken joy hindi malutong tapos ang lungkot ng Jolly hotdog parang pinakuluang churizo. Ako na reklamador. Alam nyo yan.

Edi sabi ko, ibalot ang jollibee at ipamigay sa street children! Lipat tayo ng kainan. Pak!

so kumain kame sa hooters. LOL

Tapos umuwi na kame sa kabundukan.

Kinabukasan. Ginising ako ni Mudrax mag grocery daw kame. Hello double hello alas-sais palang ng umaga grocery kagad??!!

"Mama sarado pa Mall wag kang excited..."

"Nak mahirap ang parking..."

"Ma kalma. Mamya ng hapon"

Edi nung Hapon.

"Nak dun mo naman kame pag groceries sa S&R, dun daw nag shopping sila Kris Aquino. Baka may artista"

"Ma may membership dun sayang din ang 700 na membership"

"Nak one year naman 'yun. Tsaka puro states sides daw ang bilihin"

"Ma pag state sides mahal 'yun dun nalang tayo sa favorite mong SM Super Market"

"Nak ang daming tao kasi dun, nahihilo ako.."

"Umarte??!! Sige na nga S&R pag lumampas ng 10k ikaw mag babayad ha?"

"Wala kong pera"

"Cancel na..."

"Sige wag na tayo mag groceries"

"Matampuhin??!! Sige na po game"

Ending...

Lampas ng sampung libo at ako nag bayad. Day 2 Wasak kagad ang bulsa.

Finish... Bukas naman 'yung karugtong nakakatamad mag kwento kasi na eemo nanaman ako bigla.

Tanginang yan!

Emo Randoms

Pangatlong draft na 'to, lahat binura ko pag tapos isulat. Ura-uradang bura. Ganyan.

Ang hirap mag control ng sinusulat kapag nasa climax ka ng ang dami-dami mong gustong ishare pero ayaw mo naman mabasa ng lahat, complicated lang ampotah. Oo may ganyang kapok-pokang emo-shit din me once in a blue moon. And because it's year of the water dragon ngayon si-simulan ko ang emo shit randoms. Kasi ang water dragon ma emo. Google mo pa. Syemps, tao rin naman me kala mo lang blue whale pero NO! tao me. Nasasaktan at nayuyurakan ang pagkatao.

Arte lang.

Kaya gusto ko lang mag emo. Pwede naman diba?! Minsan lang naman ihhh.

1. Tangina baket ba ko nasasaktan ng ganito. Dapat hindi naman eh. Kasi wala lang. Basta. Ang gulo ko. Parang bulbul lang. Basta ang sakit, parati nalang ganto. Letche!

2. Hindi naman ako masamang tao. Hindi ko deserve 'to. Wala naman akong tinatapakan at sinasaktang tao. Baket kelangan akong gantuhin?! Orti ko. Putangina!

3. Isinumpa yata ako ng wicked witch na bawal maging masaya. Ang tanging solusyon lang sa super-powerful-raised-to-the-positive- infinity-bad-spell nya ay magkaroon ako ng abs. Which is hindi mangyayari hanggang next life time. Tanginang witch yan. Bitch!

3. Baket ba napaka gullible ko most of the time. Potahshet!

4. Tama ang hinala ko. Katawan ko lang ang habol nila at hindi ang nilalaman ng puso ko. 'Pag tapos masimsim ang every inch ng fats ko iiwan nalang sa pasig river. Rape victim?! Gang rape?! LOL

5. Diba pag you wanted a person really bad pinaglalaban?! Nasa blue book 'yun diba? Parang 'yung three month rule? Diba? Diba?! Diba?! Dami ko na nasinghot na katol.

6. Nakaka durog ng puso pag teary eye na 'yung kausap mo. Mas nakakadurog ng puso pag alam mong may point sya kung baket sya teary eyed. Shit ano ba 'tong pinag susulat ko. Fuck!

7. ang hirap din pag punong-puno ng inconsistencies ang actions compared sa binubuka ng bibig. Somehow nakaka-disappoint din. Shit titigilan ko na 'to.

8. Ang sarap kiligen na parang highschool ka na nag abot ka ng flowers sa nililigawan mo tapos natuwa sya nag blush sya ng bongga. Same effect pag nilalambing ka ng taong gusto mo. Tangina talaga! Kill me na!

9. Alam kong masasaktan ako sa puntong pinag eemohan ko ngayon pag pinagpatuloy ko 'to. Dahil alam ko at nararamdaman kong hindi ako mahal ng taong mahal ko.

PAK!

ZONROX PA NGA!!!!